FUNKCJE OPISU
Funkcje te przedstawimy w formie specjalnych konfiguracji semantycznych, które są nadrzędne względem konfiguracji semantycznych, będących reprezentacją znaczeń poszczególnych zdań.Funkcji „opisu” odpowiada zatem następująca konfiguracja.Konfiguracje te zawierają następujące komponenty semantyczne: NARZĘDZIE***,, MÓWIĄCY*, JĘZYK*, WIEDZIEĆ^, ROBIĆ*, oraz SŁUCHACZ*. NARZĘDZIE*^ znaczy tyle, co „X użyje Y w celu X”. Zdanie pełni zatem funkcję „opisu” wtedy, gdy „mówiący używa języka po to, aby słuchacz dowiedział się X”, zaś funkcję „żądania”, gdy „mówiący używa języka po to, aby słuchacz zrobił X”. Nie chcemy przez to powiedzieć, że wszystkie wymienione komponenty są całkowicie wyodrębnione w kompetencji semantycznej Claudii.
