Materialy z pamiecia

Teoretyczne prace nad materiałami obdarzonymi pamięcią przynoszą już praktyczne rezultaty. Idea tych prac polegała na wynalezieniu materiału o takim składzie, strukturze i technologii przeróbki, aby w określonych warunkach element wykonany z tego materiału ?zapamiętywał” swój kształt. Gdy pod wpływem późniejszych obciążeń element ulegał trwałym odkształceniom, to odkształcenia te następnie samorzutnie miałyby ustępować i element przybierałby kształt nadany mu pierwotnie; miałoby to następować pod wpływem odpowiednio podwyższonej temperatury lub jedynie z upływem czasu, względnie na skutek działania jakichkolwiek warunków zewnętrznych. Jednym ze znanych materiałów z pamięcią jest stop niklowotytanowy o nazwie nitinol. Przedmiot wykonany z tego stopu ?zapamiętuje” swój kształt w temperaturze 100.?150°C, W innej temperaturze można go dowolnie odkształcać, jeżeli jednak podgrzeje się go ponownie do odpowiedniej temperatury, wraca do poprzedniego kształtu. Stop ten jest używany m.in. do wykonywania nitów, służących do łączenia konstrukcji, w których dostęp do nitu istnieje tylko z jednej strony, a zatem mechaniczne rozklepanie główki nie jest możliwe. Nity z nitinolu mają najpierw dwie główki, a przy nitowaniu nit z rozwalcowaną jedną główką wkłada się w otwór łączonych części i lekko podgrzewa,