Zasady wyceny

Podstawową zasadą cenników na zwierzęta hodowlane i użytkowe jest powiązanie tych cenników z aktualnie obowiązującymi cenami zwierząt rzeźnych w skupie krajowym, bądź na eksport. Zasada ta pozwala na automatyczną zmianę cen zwierząt hodowlanych i użytkowych przy zmianach cen na żywiec. Wyjątek w tym zakresie stanowi wycena niektórych koni. Ceny na ogiery i klacze czystej krwi arabskiej i pełnej krwi angielskiej ustalane są przez Komisje złożone ze specjalistów, a powoływane przez Zjednoczenie Hodowli i Obrotu Zwierzętami. Ceny na konie wierzchowe ustalają natomiast między sobą właściciele i nabywcy. W odniesieniu do skupu prosiąt i warchlaków użytkowych oraz cieląt ceny ustalane są przez OPOZH odpowiednio do sytuacji rynkowej, z zastrzeżeniem, że ceny te nie mogą być niższe od minimalnych, określonych w skupie materiału rzeźnego. Buhaje hodowlane wyhodowane w państwowych centralnych wychowalniach, zakupywane są po cenach, stanowiących wielokrotność ich wartości rzeźnej. Wielokrotność ta zależna jest od rasy buhaja, klasy, do której został zaliczony na podstawie oceny wartości rozpłodowej oraz jego przeznaczenia. Ceny koni, z wyjątkiem uprzednio wymienionych, ustalane są na podstawie punktacji hodowlanej, przy czym liczba uzyskanych punktów mnożona jest przez określoną wielokrotność aktualnej ceny eksportowych koni rzeźnych. Wielokrotność ta zależna jest od płci, rasy, wieku oraz przeznaczenia koni. Przy wycenie punktowej brane są pod uwagę następujące cechy: pochodzenie, pokrój oraz wiek.