Znaczenie rolnictwa w Polsce

Polska to stary kraj rolniczy i my – Polacy – jesteśmy bardzo dumni z tej tradycji: każdy uczeń wie, że w XVI wieku Polska ?płynęła mlekiem i miodem”, a ściślej – eksportowała zboża do Europy Zachodniej. Wysoka kultura rolna miała miejsce na tych samych lekkich i piaszczystych glebach, które stanowią 2/3 naszych użytków rolnych i spędzają dziś sen z powiek polityków i naukowców. A przecież 400 lat temu nie znano mocznika, ani DDT, ani herbicydów. Jasne, że rolnictwo było wtedy inne i potrzeby ludzkie nie takie jak obecnie, ale zastanówmy się, czy racjonalna gospodarka organiczna, przy wykorzystaniu całej współczesnej wiedzy, nie wydaje się także dzisiaj najlepszym rozwiązaniem dla rolnictwa nad Wisłą? Cóż są i problemy: polskie rolnictwo boryka się z zanieczyszczeniami pochodzenia przemysłowego; nieprzemyślana industrializacja powojenna i przestarzałe technologie powodują, że ok. 5-6% gleb jest zanieczyszczonych. Z uwagi na wyspiarski charakter tych zanieczyszczeń zakłada się, że ok. 15% powierzchni kraju należy zagospodarować pozarolniczo. Szczęściem w nieszczęściu jest, że tereny o wątpliwej przydatności rolniczej są bardzo precyzyjnie zlokalizowane kartograficznie i w produkcji żywności metodami ekologicznymi nie sąbrane w ogóle pod uwagę.